Un Mundo, Dos Versiones - Un Mundo, Dos Versiones -->
WonderIsPaper1 WonderIsPaper2 WonderIsPaper3 WonderIsPaper2 WonderIsPaper1

PAPELES DIGITALES

Los mejores archivos listos para ser parte de todas tus creaciones

Imprime en alta calidad, corta y pega de acuerdo al arte que vas a realizar como scrapbooking, sublimación y decoración de fiestas.

  • Comprar todos los diseños
  • ÚLTIMAS ENTRADAS

    ¿Buscas un archivo e inspiración en particular?

    Lugar de Octubre: SOFA

    SOFA (Salón del Ocio y la Fantasía) no es un lugar, es un evento ¿Entonces? Es la primera vez que visitaba esta feria y creo que por esta vez es válido para este tipo de entrada. SOFA se celebra en Bogotá dede hace ya varios años y como su nombre lo dice, es un espacio para "dejar salir el geek" que tienes dentro. 

    Sinceramente no tenía muchas expectativas con respecto al evento, porque nunca había ido. No sabía qué podía encontrarme, aunque tenía unas vagas ideas:
    • Mucho cosplay. En los años anteriores, cuando veía las fotos del evento veía que había mucha gente que invertía su tiempo, energía, y ponía todo su empeño para hacer cosplay de los personajes que más le gustaban.
    • Videojuegos. Pensaba que vería por todo lado gente jugando, haciendo campeonatos, comprando consolas, en fin, ustedes me entienden.
    • Muchas tiendas dedicadas a todo el lago "geek" de nosotros: gorros de pokemon, disfraces pijamas, camisetas, maletas, manillas y toda la mercancía que podía imaginar. 
    El día que fue estaba lloviendo muy, muy fuerte. Lo primero que me sorprendió fue la entrada: Un gran arco que decía: SOFA y vallas para la fila. Esto nunca lo había visto en ningún otro evento de Corferias (Sitio donde se realizó el evento) así que pensé que este evento debía ser bastante importante como para que pusieran esto, y también debe considerarse que son sólo cuatro días (muy corto). Pensé: Empezamos bien 

    Cuando empecé a explorar, lo primero con lo que me encontré fue con este graffiti:
    Y aunque no tomé casi fotos de SOFA, me encanta tomar fotos de este estilo, que a veces es tan efímero, porque puede que al día siguiente alguien ya haya pintado otro mensaje sobre él. 

    Bueno, entonces ¿Qué fue lo que vi? ¿Qué me pareció?. De pronto no me siento "en mi salsa" o quizá no soy tan geek como para disfrutar al 100% el evento, pero no me mató. Quiero decir, que volvería con mucho gusto, pero no está en mi lista de espera (como por ejemplo la feria del libro) Entonces para resumir:
    • Las tiendas y productos que se ofrecían, aunque había una gran variedad, siempre tenía un común denominador, y para mí, hubo pocos stands que me ofrecieran cosas que no podría conseguir fuera de la feria. 
    • El salón de la tecnología fue lo que más me impactó. Parecía tan futurista, tantas personas jugando al mismo tiempo, tantos eventos para probar tus habilidades. Me sentí muy llena de energía. 
    Creo que no fue un lugar muy acertado para escribir una entrada en el blog, porque realmente no despertó en mi la pasión de escribir una nota llena de detalles y fotos, y porque siento que debí haberle sacado mucho más es jugo al evento. Espero darle otra oportunidad, y el siguiente año comentarles cómo me pareció.  

    Lugar de Septiembre: Miami.


    A comienzo de este año, en mi primer viaje internacional, visité Estados Unidos. Entre los sitios que conocí pasé por Miami. Debo decir que esa vez el clima no me favoreció en todo mi recorrido, se comportaba como no debía en los lugares a los que llegaba, y esta ciudad no fue la excepción. Hubo muchas tormentas tropicales, mucha lluvia. Conclusión: Conocí muy poco o casi nada. Aclaro que cuando me refiero a Miami, estoy hablando de un territorio mucho más extenso, y pido disculpas a todos los conocedores de la geografía de Florida, por encapsular tantos hermosos sitios en un sólo, lo hago por una facilidad para el lector, y para esta escritora inexperta.

    En Septiembre tomé un avión de nuevo, y llegué a Fort Lauderdale. Después de pasar por varias filas para poder entrar al país, salí del aeropuerto y lo primero que me golpeó, fue el calor y la humedad. Esto no me preocupó porque acá estamos acostumbrados a enfrentarnos al clima sin aire acondicionado (no puedo decir lo mismo de mis familiares cuando el aire dejó de funcionar). Después de que mi cuerpo se acostumbrara a las condiciones climáticas, estaba lista para disfrutar y conocer más.

    Voy a tratar de ser breve para no aburrir al lector con tanta introducción.

    Bille Swamp Safari

    Si quieres disfrutar los pantanos Everglades, éste es tu sitio. A sólo una hora de Fort Lauderdale, esta reserva, incluye todo lo que uno puede esperar para conocer  sacarle jugo a los extensos pantanos de Florida. Hay exhibición de animales exóticos (bueno, es un poco triste con ese calor y hay algunos animales que parece que no lo disfrutan mucho). También hay eco-paseos, y cómo no, entrar al mismísimo pantano en un viaje en un paseo en lancha/bote. No hice ninguno de estos, por dos razones, la primera es que era martes y entre semana va muy poca gente, entonces había muchos servicios que no estaban disponibles (como el show de serpientes y creo que el eco-paseo) y por la misma razón, teníamos otros compromisos que cumplir y no disponíamos de mucho tiempo.



    Esta última foto me pareció una experiencia fascinante, y era alimentar a los cocodrilos. Había una máquina expendedora de comida (al principio pensé que iba  a ser pedazos de carne cruda o algo así)
    pero parecía comida para mascotas, y desde un puente lanzábamos la comida.
    Lentamente nadaban hacia donde estaba la comida, y era bastante sobrecogedor, ver estos ancestrales animales comiendo una especia de concentrado. Pero aparte de ellos estaban unas tortugas con un aspecto muy peculiar (las describí como feas ja, ja, ja) porque tenían una especie de pico, o una boca muy extraña.


    Fui a Miami beach (La vez pasada no había ido). Imaginé que sería diferente, aunque creo que es muy pintoresco y vale la pena tomar o comer algo en todos los restaurantes y bares que se ubican allí.



    Muy cerca a la famosa calle Lincoln Road, se encuentra este "puente" donde muchas personas van a trotar y a divertirse un rato, además las playa es hermosa.



    Y no podía ir a Florida sin visitar sus maravillosas playas y Aunque visité varias, pongo esta foto, porque en ella me he bañado. Disfruté el sol, algunos peces y hasta tuvimos un incidente con una medusa.

    Cuando llegué a este parque, quedé fascinada por sus árboles. Algunas ramas caían y se volvían raíces (¿Eso es posible?). Cuando lo visité pensé en que así debería ser el Parque Nacional de las Secuoyas, y en este momento me prometí visitarlo algún día.



    Debo agregar que Miami es una ciudad con mucho arte. Muchas Galerías, museos, y experiencias para aprovechar.




    Y por último, ¡sus tiendas! Me encanta todo lo que sea relacionado con scrapbook, y para mí, este es el paraíso:


    Unas muy felices y cortas vacaciones pasé allí.. Un lugar al que volvería, pero con la oportunidad de no repetir para conocer y hacer cosas nuevas y enriquecedoras. 

    En busca de verdaderos cambios

    Siempre he pensado que estamos destinados a lograr mucho más de lo que nos imaginamos, a trabajar con gran dedicación y esfuerzo por eso que tanto soñamos y a recibir un premio muchísimo más grande. Hasta se podría llegar a pensar que es una ley dentro de mi Universo y lo mejor de todo es que los premios se hacen más grandes a medida que nuestras acciones están más y más enfocadas en colaborar a los demás.

    El verdadero reto está en ser un inconforme permamente con lo que hemos conseguido y estar seguros que podemos ir por muchísimo más. Esta motivación nos lleva a redefinirnos a nosotros mismos y a lo que podemos hacer con el manejo del tiempo y lo que queremos lograr. De hecho, esta idea es la que me hizo compartir con todos ustedes esta nueva entrada, el querer hacer algo diferente que llene de muchísima inspiración a las personas que visitan Un Mundo, Dos Versiones.

    Los cambios rompen nuestra zona de confort y aunque esto genera un poco de miedo, es la única forma de alcanzar las metas tan anheladas. Nuestro deber más que estar atados a una oficina cumpliendo un horario que a lo mejor no nos llena de satisfacción, es preparnos y trabajar por nuestros sueños y de una forma tan constante que hasta nosotros nos sintamos sorprendidos; esto es lo que genera los verdaderos cambios, el país que tanto soñamos, el vecindario en el que queremos vivir y las experiencias que quisieramos atesorar el resto de nuestras vidas nacen de lo que en algún momento fue un propósito o un cambio que queriamos hacer.

    Como es habitual, siempre acompaño estas notas de inspiración y motivación con una foto de un bello paisaje y hoy no podría ser la excepción. La foto de hoy es de las playas de Fort Lauderdale (USA), un lugar muy bonito y tranquilo. Muchas gacias a todos los que nos han leído con tanta constancia. ¡Estamos seguros que todos aportamos a un país Excellent, a un mejor!. 



    Vistazo a El Imperio.

    Ayer tuve un momento de inspiración profunda, y fue debido a una lectura muy enriquecedora. Quiero aclarar que no soy una experta en literatura, y en general no soy experta en muchas cosas. simplemente soy una apasionada.

    Hace tiempo, escuché sobre Ryszard Kapuściński, y una de sus obras, El Imperio. Lo que escuché sobre el libro, fue un breve resumen, y en poquísimas palabras es la experiencia del autor viviendo y visitando la Unión Soviética en varios períodos de su vida. Sé que puede sonar poco interesante, pero las ansias de leerlo y de tenerlo se debieron a la pasión y a las ganas con las que me resumieron el libro, a la energía y la fuerza con las que las palabras llegaron a mis oídos, y esa energía se quedó grabada en en mi mente.

    Ayer conseguí el libro en una de las muchas bibliotecas de mi universidad. No pude resistir y empecé a leerlo (Estaba en otra lectura, pero fueron más las ganas de saber sobre el imperio) y quedé maravillada. El libro es espectacular, la lectura es muy enriquecedora, pero lo que más me cautivó, es la forma en que debo leer el libro. Lo primero que me de di cuenta, es que necesito tener Google Maps abierto porque tiene muchos lugares que sus nombres son desconocidos para mí, y creo que el atlas que tengo no sería tan específico. Además, necesito Google, (O en cualquier caso, una enciclopedia muy buena) para saber más sobre toda la información que se me presenta allí: Tribus, conceptos, escritos, obras, personas, culturas, lugares, comida, uff... bueno, ya me entienden ;)

    Este es sólo el comienzo de mi aventura, estaré informando.

    Lugar de Agosto: Quebrada la Vieja

    El lugar que escogí como Lugar de Junio fue Wilborada, puedes leer la nota dando clic acá, y en el mes de Julio no conocí ningún lugar nuevo (lastimosamente para mí). El punto es que en Junio me prometí a mí misma conocer un sitio nuevo cada mes, y no hablo de visitar la tienda nueva que abrieron cerca a mi casa, o esa panadería a la que nunca había entrado. Hablo de sitios que me toquen la fibra, que muevan algo en mí que de ninguna otra forma podría haberse movido, hablo de esos sitios que están allí para ser descubiertos y para ejercer toda su magia sobre los ojos vírgenes que se posan sobre ellos. Por eso el sitio de este mes es Quebrada la Vieja, en las montañas de Bogotá. 

    Me agobio con la rutina, siento que me ahogo, y es por eso que cada cierto tiempo necesito algo que cambie drásticamente mi día a día. Descubrí esta caminata por casualidad en facebook. Apenas lo vi dije: Tengo que ir. Así que convencí a Cristian (de hecho no tuve que convencerlo porque le encantó la idea), y así estábamos un sábado a las 6 de la mañana en ropa deportiva y aguantando mucho frío, esperando para que el grupo se reuniera y así partir.

    Estuvimos listos para partir y empezamos nuestra caminata. Como ya dije, la quebrada queda en las montañas de Bogotá, de hecho, es la misma montaña la que íbamos a visitar. Para llegar sólo hay que caminar hacia ella. Empezamos a notar el cambio por el camino, debíamos cruzar una vía (por debajo), y sobre piedras grandes pasamos, ya que allí pasaba el agua de la quebrada:

    Por fin llegamos, y empezamos a subir, y a subir, y a subir, y a subir, o por lo menos así me pareció a mí. Dos cosas me impresionaron mucho por el camino: La primera, es la poca resistencia física que tengo y aunque no me rendí cuando desfallecía (literal) si fue una subida muy fuerte para mí, y ahí viene la segunda que me sorprendió fue ver gente corriendo por aquel camino tan accidentado, mientras yo descansaba y tomaba agua, veía a las personas trotar y subir y bajar con mucha facilidad, lo que me hizo pensar en qué tanto cuido a mi cuerpo, pero de eso hablaré después. 

    Después de mucho tiempo, mucha caminata y muchos descansos, llegamos a la cima, y allí pudimos ver la magestuosidad de la naturaleza en todo su esplendor. Para no alargarme, les dejo la evidencia de lo que hablo: 








    En conclusión, no tuve que ir muy lejos para encontrar lo que quería, no tuve que viajar miles de kilómetros para sorprenderme, porque muy cerca de mí hay un paraíso que estaba escondido, esperándome para implantar la magia en mi corazón, la aventura en mi pensamiento y de paso, me lanzó un flotador para evitar ahogarme en el mar de la rutina que a veces me agobia.

    ¿Por qué me gusta tanto How I Met your Mother?

    ¿Alguna vez les ha pasado que les gusta tanto algo, pero tanto que no pueden dejar de pensar en ello con el paso del tiempo? A mi me ha pasado desde el año 2012 con la serie de televisión How I Met Your Mother. Desde ese año donde todavía existía justin.tv y ahora por Netflix; lo he mirado sin falta mientras hacia otras actividades, o sencillamente cuando quería verlo y no hacer nada más (que es la forma en que más lo veo para ser sincero). Pero, mi problema es un poco más complejo; podría decir que desde entonces, he visto el show por más de 250 días al año una y otra vez.

    La muy entretenida historia de este show se centra en Teb Mosby contándole a sus dos hijos cómo conoció a su madre y las aventuras que vivió con sus mejores amigos en su juventud mientras buscaba el amor en la ciudad de New York. Como pueden ver luego de este profundo resumen, la historia es muy entretenida. Todavía recuerdo cuando mi amigo Jeisson Velásquez me preguntó si yo ya había visto How I Met Your Mother y yo le contesté que no lo había visto porque me parecía que la serie era algo dramática, cuando dí esa respuesta nunca había visto el show ni un solo minuto, o sea que ya se podrán imaginar lo lejos que estaba de la realidad.

    Cuando comencé a ver el show, ni siquiera fue la primera temporada, estaba aprendiendo inglés de una forma constante y sabía que si buscaba un canal en este idioma en justin.tv, podría escuchar con constancia debido a que los programas que transmitían tenían reproducción automática. Así que en busca de mi canal ideal, me salió How I Met Your Mother y me dije a mi mismo, este canal suena perfecto. Comencé por la quinta temporada, que coincidencialmente hasta esa temporada iba el canal que estaba viendo y volvía a empezar una y otra vez la transmisión. De esta forma seguí viendo y viendo el show hasta la quinta temporada varias veces en este canal.

    Después de un tiempo, quería saber más de la serie y me dí cuenta que la octava temporada estaba por comenzar, así que me puse al día con todo lo que no había visto antes de que comenzará. Disfrutaba muchísimo de este show que llegaba tarde a todos lados por estar viendo a Marshall y Lily en su vida de casados, se me atrasaban muchos trabajos de la universidad por estar viendo el programa para ser muy sincero y muy de vez en cuando no alcanzaba a contestarle a Laura por estar concentrado viendo el programa.

    Cuando cerraron el canal de justin.tv pensé que era una acción divina para que dejara de estar tan concentrado en el programa y así duré tal vez seis meses, luego contratamos Netflix y como podrán imaginar, lo tenían disponible, en ese momento hasta la temporada siete y como si volviera a caer en la adicción, ponía el programa mientras hacia mis trabajos, mientras ayudaba en el hogar, en resumen; haciendo absolutamente todo tenía en el fondo a How I Met Your Mother. 

    Me gusta tanto ver el programa que estoy pensando seriamente hacer una serie de videos con errores y curiosidades que tiene la serie, que solo te das cuenta cuando lo has visto tanto una y otra vez, estoy en el punto en que ya me sé muchos diálogos. Puedo pensar que me gustan los trajes por Barney Stinson y he visto tantas veces todos los capítulos, que ya todos en mi casa me han dicho que están cansados de la canción de introducción. Laura se pone muy brava conmigo cuando estamos juntos y le digo que voy a trabajar en el computador y antes de comenzar estoy poniendo How I Met Your Mother.

    En nuestro viaje a New York, sentía por dentro, que estaba en la ciudad en la que está ambientada la historia de mi programa favorito. De hecho, gracias a Mario y a Laura, tuve la oportunidad de ir al pub en el que está inspirado MacLaren's, solo que en la vida real se llama McGee's. Tiene tantas cosas de How I Met Your Mother y la serie está tan inspirada en este lugar, que me sentí como si estuviera en el mismo universo de esta serie. Me sentí muy feliz ese día y la alegría vuelve a mi con solo recordar estar allá. No creo que la fase de me cansé de ver How I Met Your Mother esté cerca, creo que al igual que Robin, Marshall, Lily, Barney y Ted llegaban cada día, todos los días a este pub, seguiré viéndolos una y otra vez.


    Siempre vale la pena luchar por tus sueños

    Personalmente, soy una persona llena de muchísimo optimismo, estoy convencido que cada día podemos dar una mejor versión de nosotros mismos, esa versión que nos permite hacer todos nuestros sueños realidad. Pero, trabajar por los sueños requieren un alto grado de compromiso, constancia y fé.

    Cuando tienes estas cualidades, los resultados siempre llegan. De hecho, solo tienen esa maravillosa opción; hacersen realidad. Yo se que es muy dificil de creer en la primera lectura, pero cuando comienzas a visualizar eso que quieres como algo real y a hablar de ello todos los días, a sentirlo como tuyo, creas esa realidad que nos llenan de muchísima alegría y orgullo. No importa que tan grande sea el sueño, lo verdaderamente importante es que sea real para ti.

    La foto que acompaña esta pequeña entrada del día de hoy, es un recuerdo increíble de la hermosa isla de Sanibel en Estados Unidos. Es un lugar lleno de muchísima tranquilidad y tan natural, que las noches son iluminadas por las estrellas y la luna, los animales son muy respetados y protegidos y sus playas son tan vírgenes, que sientes que estuvieras en una parte de la tierra en donde no ha podido llegar la humanidad. La vida en Sanibel es tan placentera y reconfortante, que quieres pasar una larga temporada de tu vida en este lugar.

    En Sanibel tuvimos la oportunidad de conocer en persona a Evelyn y Jhon, maravillosos seres humanos que nos abrieron sus puertas para conocer realmente un mundo diferente y a compartir en familia anécdotas que si las llego a escribir acá, sería muy largo de leer. Sé que en este momento se preguntarán cómo está todo conectado y la verdad es que el pensamiento positivo nos puso en el camino de conocer a Evelyn y a Jhon, un sueño hecho realidad poder disfrutar de su muy valiosa compañia y estoy seguro que muy pronto nos volveremos a ver.

    ¡Todo lo que soñamos lo podemos lograr!


    La danza contemporánea como expresión de todo

    Siempre me ha gustado bailar, liberarme por un momento de cualquier pensamiento y dejar que mi cuerpo se mueva al ritmo de la música. Lo haga bien o mal, lo importante siempre es poder moverme y disfrutarlo, bailar de alegría en familia, con Laura, solo y en algunas presentaciones del colegio. Es algo que me encanta y estoy seguro que siempre lo seguiré haciendo. Sin embargo, nunca he pensado en el baile como un estilo de vida, como una profesión, llevar la danza como un quehacer diario; eso sin lugar a duda suena algo complicado para mi.

    Tengo varios amigos y conocidos que son bailarines de profesión y aficionados, tal vez la persona más comprometida que he podido conocer es Marcela, ella ha llevado muy bien su vida como estudiante de ingeniería e ingeniera y sus muy extenuantes prácticas de danza. Se requiere muchísimo compromiso y sacrificio para lograrlo y la verdad es que se nota. Recuerdo cuando ella tenía presentaciones en la universidad y como buenos amigos teniamos que ir a verla bailar, la sincronía era tan perfecta y los bailes tan hermosos, que ya se podía comprender porqué Marcela era tan comprometida con el grupo de danza.

    Las danzas nos llevan al pasado, al futuro, nos hace salir de la realidad y aflorar sentimientos. Pero, yo creo que la danza contemporánea va un paso más allá, nos hace reflexionar. Es como si todos los bailarines dieran un discurso sin hablar, sus movimientos y expresiones nos dejan sentir absolutamente todo lo que ellos mismos están sintiendo; ira, alegría, indignación, sorpresa, manifestaciones políticas y religiosas. En resumen, todo lo que puedas escuchar, leer, discutir y opinar; se puede expresar mediante la danza contemporánea.

    He podido asistir y claro que seguiré asistiendo a varias presentaciones, por eso los invito a que cuando tengan una oportunidad, también lo hagan y se sorprendan con este maravilloso arte. Realmente vale la pena sentir como te dan muchísimos mensajes sin hablar, como interactúan contigo sin pedirte tu opinión o inclusive, sin que tu quieras participar.

    Particularmente hoy, el día en que me animé a escribir esta nota, llega a su fin el Festival de Danza Contemporánea ¡Cuerpo Libre! número 16 en la Libélula Dorada de Bogotá (Maravilloso lugar que conocí por primera vez para asistir a este evento y del cual espero escribir pronto). Así que si tienes tiempo y ganas, aprovecha el último día de esta gran actividad y pueda que tengas las mismpas impresiones que yo tengo u otras completamente diferentes que estoy seguro quiero leer y escuchar.


    Visita el teatro la Libélula Dorada en Facebook https://www.facebook.com/titeresyteatrolibeluladorada/ y así podras ser parte de todas las actividades que realiza.

    Nuestra primera Mandala de arena

    Muchas veces nuestras aproximaciones con las diferentes culturas y creencias del mundo se limitan a lo que vemos en la televisión y/o los esteriotipos que vemos en el cine. Pero, cuando tienes la oportunidad de leer, ver, practicar y sentir tan solo una pequeña parte de estas culturas; te das cuenta que tienen escencias y armonías que las hace tan válidas y respetadas como las que tu puedes tener.

    Esto me pasó o mejor, esto viví cuando tuve la oportunidad de participar en la elaboración de un hermoso Mandala de arena. Mis conocimientos de la cultura tibetana y budista son tan limitados que siempre los he asociado a la meditación y ya. Pero bueno, hay infinitas complejidades más haya de eso que ahora puedo entender un poquito mejor el estilo de vida que representan. Me comprometo con todos ustedes que aprenderé más y más de esta cultura.

    Cuando llegamos a una actividad familiar y de amigos, Andrea nos invitó a ver una película dentro de un proyecto maravilloso que dirige que se llama "Cine Club kinetoscopio" y si estás en Bogotá, te invito a que vayas. Nos dimos cuenta que estaban haciendo los Mandalas de Arena, a nosotros también nos invitaron a esta actividad, pero como yo no entendía bien ni qué era una Mandala, dijimos que no, que llegabamos para la película. Como todo estaba un poco demorado, nos invitaron a ser parte de esta actividad y ahí fue cuando todo cambió.

    Evidentemente, no pensé que fueramos a hacer el Mandala, pero la verdad en su momento y viendo todo lo que estaban haciendo y además que particularmente estaban trabajando en grupo, pensamos que si sería buena idea hacerlo. Nos dijeron que en esta actividad se debía pensar en el presente, en poner la arena sobre el Mandala y nada más. Así que de esta forma traté de hacerlo (por lo menos en la mayoría de la sesión, Laura si hablaba un poco más; casi no hacía silencio hahahaha). Lo disfruté tanto, colocando cada pequeño tumulto de arena que decidí coger con mis dedos y acomodar, la complejidad de saber que color utilizar para poder generar contrastes en cada figura que hacia parte del Mandala que realmente sentía una gran tranquilidad.

    Me gustó muchísimo que hubieramos trabajado sobre el Mandala varias personas, ya que esto generó percepciones diferentes de las figuras. En medio de todo, representó las personalidades de cada uno de los que participamos. Cuando terminamos de colocar la arena, como era de esperarse en esta actividad, la mezclamos toda sobre el Mandala, creo yo que como una representación del balance que existe entre la estabilidad y el caos. Como dije antes, debo leer mucho más.

    La interpretación de la vida es un poco diferentes después de hacer un Mandala de arena.


    Si quieres ser parte de esta gran actividad en su siguiente sesión y todos los eventos que tienen programados, puedes visitar y darle me gusta a la página de Los Siete Sabios en Facebook y así conocer un poco más de esta cultura.

    Lugar de Junio: Wilborada.

    A mí me encanta leer, es una de mis pasiones y una forma magnífica de salir del mundo, aún estando sentada en mi cama, y claro, me encanta comprar libros. Y entre el maravilloso mundo de los libros, no pueden faltar las buenas librerías. En el mes de Junio, estaba revisando mi facebook, y de pronto vi un evento de un club de lectura de uno de mis primeros libros, El Hobbit. Entré al evento y dije que asistiría, por supuesto que si. 

    Muy emocionada, convencí a Cristian de que me acompañara, y los dos fuimos a nuestro primer club de lectura juntos. Cuando llegamos, simplemente quedamos maravillados. Lo primero que sentimos fue estar de vuelta en Nueva York.

    Las librerías colombianas, tienen una particularidad muy molesta, y es que todos los libros están sellados, así que no puedes echarle una ojeada a ver qué tan prometedor puede ser tu próxima compra. Y por si fuera poco, tienen un aire a tienda. Me refiero a que las librerías que visitamos en Estados Unidos tienen un aire romántico, donde puedes pasar varias horas tomando café y ¡¡¡leyendo libros!!! 

    Lo que encontramos en Wilborada1047 fue este mismo aire de acogida y romanticismo que tanto me encanta, además de charlas increíbles, de unos cupcakes para chuparse los dedos, en conclusión: Unos de mis sitios favoritos en la ciudad.

    ACCESORIOS PARA SILHOUETTE Y CRICUT

    Válido para Colombia. Adquiere diferentes materiales para todos tus proyectos de arte.

    WHAT CAN I DO

    Web Design

    Fusce quis volutpat porta, ut tincidunt eros est nec diam erat quis volutpat porta

    Responsive Design

    Fusce quis volutpat porta, ut tincidunt eros est nec diam erat quis volutpat porta

    Graphic Design

    Fusce quis volutpat porta, ut tincidunt eros est nec diam erat quis volutpat porta

    Clean Code

    Fusce quis volutpat porta, ut tincidunt eros est nec diam erat quis volutpat porta

    Photographic

    Fusce quis volutpat porta, ut tincidunt eros est nec diam erat quis volutpat porta

    Unlimited Support

    Fusce quis volutpat porta, ut tincidunt eros est nec diam erat quis volutpat porta

    3000

    LINES OF CODE

    50

    COFFEE CUPS

    324

    BOOKS

    1234

    GIFTS

    testimonial

    Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.

    Larry Page

    CEO of Google

    Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.

    Steve Jobs

    CEO of apple

    Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.

    Mark Zuckerberg

    CEO of facebook

    JOHN DOE
    +123-456-789
    Melbourne, Australia

    SEND ME A MESSAGE